شرکت بلبرینگ ایران در سال 1348با مشارکت بانک صنعت و معدن،شرکت ایران خودرو و SKF سوئد که بزرگترین و معتبرترین تولیدکننده انواع بلبرینگ های صنعتی در سطح جهان می باشد، تأسیس گردید. نصب و راه اندازی خطوط تولید با همکاری فنی SKF صورت گرفت و از سال 1350، کارخانه محصولات خود را تحت لیسانس و منطبق با استانداردهای شرکت مذکور با هدف تأمین نیازهای صنعت خودرو (ایران خودرو) و سایر واحدهای تولیدی و همچنین خدمات پس از فروش به بازار عرضه نمود و به عنوان اولین و تنها تولیدکننده بلبرینگ در کشور، مشغول به فعالیت بود.
درسال 1358 و پس از انقلاب اسلامی ایران، SKF از شرکت خارج شد و شرکت تحت مالکیت بانک صنعت و معدن و ایران خودرو به فعالیت خود ادامه داد و تا سال 1380 که ایران خودرو نیز از شرکت منفک شد، از شرایط تولیدی و مالی باثباتی برخوردار بود. در پی تغییرات مکرر مدیریت شرکت و سوء مدیریت، اوایل دهه 90، شرکت با بدهی های مالی سنگین به سیستم بانکی(از جمله بانک های صنعت و معدن، ملی، صادرات و سپه) و به تبع آن زیان انباشته هنگفت، مواجه گردید. در نتیجه پس از واگذاری به بخش خصوصی(مالکین فعلی) در سال 90، مشکلات مالی شرکت چندین برابر گردید.
در پی دستور وزرای محترم تعاون، کار و رفاه اجتماعی و صنعت، معدن و تجارت مبنی بر بررسی شرایط تحت پوشش قراردادن کارخانه، هیأت در جلسه شماره 306 مورخ 21/05/1396 خود با تحت پوشش قرارگرفتن کارخانه به شرط تأمین تنخواه گردان مورد نیاز(موضوع ماده 4 آیین نامه اجرایی قانون حمایت صنعتی) موافقت نمود.
درسال 97، باتوجه به صدور حکم ورشکستگی شرکت بلبرینگ ایران، کارخانه بلبرینگ به دستور مقامات قضایی استان آذربایجان شرقی، در اختیار اداره ورشکستگی قرار گرفت و علیرغم اعتراضات و مخالفت هیأت(به استناد مواد 5 و 7و 9 و 10 قانون حمایت صنعتی)، کارخانه تحت مدیریت و مسئولیت اداره ورشکستگی تبریز اداره می شود. طی تعهد مقام قضایی مبنی بر بازپرداخت اعتبارات مصرفی (موضوع ماده 10 قانون حمایت صنعتی)، مقرر گردید پس از تسویه بدهی دولت توسط اداره ورشکستگی تبریز، کارخانه از تحت پوشش هیأت حمایت خارج و تحویل مالک یا نمایندگان قانونی مالک قرار داده شود.
